ไกลแค่ไหน ก็จะกลับมาเป็นบ้าน
ไม่ว่าจะเดินทางไกลแค่ไหน อยู่ที่ไหนก็ต้องมีสถานที่ที่เรียกว่า “บ้าน” อาจเป็นบ้านในชุมชนที่เราเติบโตขึ้น เป็นบ้านที่ได้รับพระเป็นองค์ หรืออาจเป็นบ้านที่เราสร้างขึ้นด้วยมือของเราเอง บ้านคือสถานที่ที่ให้ความอบอุ่น ความสงบ และความผ่อนคลายให้กับเรา
อยู่ห่างไกลจากบ้านนั้น บางครั้งอาจทำให้เราดูเหมือนเป็นคนที่เพิ่งจะได้นั่งเคารพสติปัญญาแห่งโลก เพราะบ้านคือที่มาและที่กลับของเราทุกครั้ง ไม่ว่าเราจะเดินทางไปจนถึงจุดไกลสุดในโลก ก็ต้องมีวันที่เราจะกลับมาเป็นบ้าน
อยู่ห่างไกลจากบ้านนั้นก็อาจทำให้เราคิดถึงคนที่เรารัก คิดถึงสถานที่ที่เราเคยมีความสำคัญ คิดถึงความรักและการสนับสนุนของคนในชุมชน บ้านไม่ใช่เพียงแค่พื้นที่ที่เราอาศัยอยู่ แต่เป็นสิ่งที่สร้างสรรค์ความสุขและความสัมพันธ์ที่ดีให้กับเรา
เป็นเรื่องธรรมดาที่เมื่อเราได้เดินทางไกลออกไป หรืออาจจะอยู่ในสถานการณ์ที่ทำให้เรารู้สึกเหงาและงดงาม ถ้าเรานึกถึงบ้านของเรา จะทำให้เรากลับมาลุกโซ่ง พลิกร่างกายและอารมณ์ได้อย่างรวดเร็ว
การกลับมาเป็นบ้านไม่ใช่เพียงแค่การเดินกลับมาถึงสถานที่ แต่ยังเป็นการกลับมาเจอกับตัวตนของเราเอง กลับมาพบกับความเป็นตัวตนแท้ของเรา เราอาจพบว่าทั้งกายและใจกลับมีความสุขอยู่ที่นี่ ที่บ้านของเราที่เราสร้างขึ้น ที่เราหลงไล้ หากเรากลับมาเป็นบ้าน
ทุกคนล้วนมีบ้านของตัวเอง ไม่ว่าใครก็ตาม ไม่ว่าจะเป็นเมืองหลวงหรือบ้านเล็กๆในชนบท บ้านเราก็เป็นตำนานของเราเอง ที่บ้านเรา มีเรื่องราวที่ไม่ซ้ำใครและไม่เหมือนใคร สถานที่นี้จะบ่งบอกรูปร่างทางวัฒนธรรมของพวกเรา
การออกเดินทางไกลก็เป็นสิ่งที่ดี เพราะช่วยให้เรารู้สึกตื่นเต้น และสนุกสนาน แต่เราจะไม่ลืมที่จำเป็นที่ต้องกลับมาเป็นบ้าน เพราะบ้านคือที่อยู่ที่ทรงคุณค่าและทรงความหมายสำหรับเรา
ในการเดินทางออกไปสามารถมองต่างๆได้ พบประสบการณ์ที่ไม่เคยพบมาก่อน แต่ไม่ว่าจะเป็นไกลแค่ไหน ให้เราจำไว้ว่า เราสามารถกลับมาเป็นบ้านได้เสมอ ไม่ว่าจะเหลือเสียดินไฟ หรือผ่านมาไกลที่สุดในโลก บ้านของเราจะรออยู่เสมอ พร้อมกันที่จะต้อนรับเรากลับมา
h2 บ้านคืออะไรสำหรับคุณ? h2
บางครั้งในชีวิต เมื่อเราห่างจากบ้านหรือสถานที่ที่เรารัก บางมากก็ทำให้เรารู้สึกเหงาและงดงาม แต่อย่างไรก็ตามไม่ว่าเราจะอยู่จุดไกลที่สุดในโลก หรือไปจนถึงจุดสิ้นสุดของโลก บ้านของเราก็จะอยู่เสมอ พร้อมรอและต้อนรับการกลับมาของเรา